„Ag+”
Ryszard Antoni Wójcik
17.8.2017 do 15.9.2017
Ryszard Antoni Wójcik
Studia na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie w latach 1981-1987.
Członek Polskiego Związku Artystów Plastyków oraz Polskiego Związku Artystów Fotografików.
Od roku 1988 jest pracownikiem Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie.
W roku 2006 założył pierwszą w Polsce Pracownię Konserwacji Fotografii, kształcącą studentów Wydziału Konserwacji i Restauracji dzieł sztuki.
Uprawia malarstwo (w technice temperowej i olejnej), grafikę (drzeworyt, suche techniki wklęsłodrukowe) oraz fotografię (tradycyjne techniki fotograficzne: papier solny, technika białkowa, cyjanotypia, kalitypia, guma dwuchromianowa, pigment i przetłok olejny).
Współpracuje z Archiwami i Muzeami Państwowymi w zakresie ochrony i konserwacji historycznych materiałów fotograficznych, między innymi: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Zamek Królewski na Wawelu.
Bierze udział w plenerach i wystawach plastycznych:
Drugi międzyuczelniany plener artystów konserwatorów dzieł sztuki. Wystawa poplenerowa prac malarskich i rysunkowych. Sandomierz, lipiec 2014.
Trzeci międzyuczelniany plener artystów konserwatorów dzieł sztuki. Wystawa poplenerowa prac malarskich i rysunkowych. Sandomierz, lipiec 2015.
Otwarte. Szkice artystów z kręgu Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Galeria Promocyjna ASP w Krakowie. Marzec 2015.
O pracach
W roku 2012 powstały pierwsze prace z cyklu Ag+. Inspiracją była technika fotograficzna Lippmanna. Nie jest to rekonstrukcja jego techniki sporządzania obrazów barwnych, lecz mój swoisty indywidualny dialog, który prowadzę, wykonując obrazy z zastosowaniem emulsji fotograficznych według jego receptur i ich modyfikacji.
Skojarzenia z obrazami natury (pejzaże, roślinność, różne postacie) są grą przypadku, nie były przeze mnie zamierzone.
Obrazy, jakie uzyskałem zarówno na podłożu szklanym, jak i papierowym, są unikatami. Ich kolorystyka nie wynika z procesów tonowania lub barwienia, ale jest konsekwencją różnej wielkości ziaren lub skupisk srebra metalicznego, uzyskanych w tradycyjnym procesie fotograficznym stosowanym w klasycznej fotografii czarno-białej, z wykorzystaniem halogenków srebra.
Tworząc tę wystawę, wykorzystałem fabryczne płyty holograficzne i spektralne, preparowane przeze mnie, sporządzałem również samodzielnie emulsje według przepisów Lippmanna, a szeroki zakres chromatyczny prac osiągałem poprzez zastosowanie emulsji srebrowych innego rodzaju.
Zainicjowane podczas tworzenia tych obrazów procesy fotochemiczne będą przebiegały dalej, gdyż prace te nie zostały - z premedytacją - ani utrwalone, ani zabezpieczone przed działaniem czasu. Powołując do życia te obrazy, akceptuję ich "dojrzewanie", licząc na to, że będę mógł być świadkiem ich "starości".
Powrót na okładkę
