Dekoracja stiukowa nad wejściem. Fot.Paweł Janczaruk |
Widok na "salę balową" Fot. Paweł Janczaruk |
Sala "kominkowa". Fot. Paweł Janczaruk |
Dwór
Wraz z zespołem dworskim /oficyna, folwark/. Hipotetycznie przekształcony z zamku obronnego
w dwór mieszkalny w XVI/XVII w. Renesansowy murowany z kamienia i cegły; trzykondygnacyjny,
założony na kształcie litery L, zamknięty w XIX z murami i basztą neogotycką co pozwoliło na uzyskanie małego wewnętrznego dziedzińca oraz baszty widokowej. Dwór otoczono fosą połączoną ze stawem widokowym.Od wschodu między lizjerami parku leży łąka spacerowa. Na parterze znajdują się dwie znaczne sale - jedna nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami ulubionymi stiukową dekoracją okuciową. Druga belkowym stropem pokrytym bogatą renesansową Dekoracją stiukową /koniec XVI w/, o motywach roślinnej groteski, gwiazd, rozet, anielskich główek i profilowych popiersi. Ubytki w elewacji odsłaniają renesansową dekorację sgraffitową o motywach roślinnych. W ścianie północnej znajduje się wejście główne z kamiennym późnorenesansowym portalem i inskrypcją "ANNO MISSERIMA FORTUNA QUAE IN1MICIS CARET"' 1608 wraz z bogatą dekoracją roślinną.
Historia
zasiedlenia terenów, na których leży wieś sięga 900 r. pne. Potwierdzają to badania archeologów zarówno polskich jak i niemieckich. Na terenach wsi odkryto bowiem jamy ceramiczne z epoki brązu oraz wykopy z epoki żelaza, są takie liczne znaleziska kuitury łużyckiej. Brak dalszych systematycznych badań uniemożliwia dokładne określenie i ustalanie rozwoju wczesnej osady. Konkretna data lokalizacji wsi z ww. powodów jest co prawda nieznana, ale już pierwsze źródłowe potwierdzenie istnienia rozbudowanej wsi znajdujemy w dokumencie z 1305 r. wymieniającym beneficja biskupa wrocławskiego. Ważność wsi potwierdza również dokument z 9 sierpnia 1352 r. potwierdzający istnienie parafii rzymsko-katolickiej w Broniszowie. Ówczesną nazwę BRUNCZLINWALDE. Wieś najprawdopodobniej rozbudowała się w oparciu o nadania rycerskie na mocy których powstał w Broniszowie zamek rycerski /niektóre źródła historyczne mówią o dwóch zamkach/, którym według źródeł polskich i niemieckich władał hrabia Bronisław /Bronislaus/ comes Bytomia Odrzańskiego. Budowę zamku należy datować najprawdopodobniej na II połowę XII wieku. Zamek, a wraz z nim rozlegle dobra Broniszowskie /Rayhen, Smolnik, Górny Hantrich, Mirocin Górny i Reinitz od Grentzen aż do Jarogniewic i Dolnego Reinitzen/ na przestrzeni wieków należały do kilku właścicieli, z których najbardziej na rozwoju wsi zaciążyło panowanie rodów - von Kotwicz /Kottwitz/, którzy władali majątkiem ok. 250 lat /II poł.XVl w - II poł. XVIII w./ - hr. Skroński XVIII w. oraz panowanie baronów von Tschamer und Quaritz od 1839 - 1945 r. Burzliwe losy pogranicza zmieniały również wielokrotnie przynależność państwową wsi, która wraz z miastem Kożuchów wchodzi w skład księstwa głogowskiego znajdującego się pod panowaniem polskim, czeskim i węgierskim zaś
po roku 1740 wraz z calym Śląskiem została zagarnięta przez Prusy.
Widok na zamek od strony baszty.
Fot. Paweł Janczaruk
Zamek od strony zachodniej.
Fot.Paweł Janczaruk
Bractwo Rycerskie pozuje do zdjęć
w jednej z sal zamkowych
Fot. Zofia Lubczyńska
Wnętrze zamku
Fot. Barbara Englender
Wnętrze zamku
Fot. Barbara Englender
Sklepienie jednej z komnat
Fot. Witold Englender