"Panoptikum" i "Wizje"
Maria Śliwa
Urodziłam się 29.07.l966 w Rybniku.
Ukończyłam Policealne Studium Fotograficzne w Katowicach, fotograficzne studia w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi oraz studia magisterskie (dyplom z wyróżnieniem) w Instytucie Twórczej Fotografii na Uniwersytecie Śląskim w Opawie (Republika Czeska).
Członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików jestem od l999 roku.
Obecnie zajmuję się głównie fotografią reklamową i portretową oraz uczę fotografii w Prywatnym Policealnym Studium Fotograficznym w Bielsku- Białej.
Maria Śliwa
ul. Jesionka 10
44-234 Czerwionka woj. śląskie
tel- 0-32/4311342 0-6021193347
e-mail: mariasl@kki.net.pl
Studio Fotograficzne: Gliwice ul. Kaczyniec 15 (Starówka)
... ma być krótko, zwięźle i treściwie - nakazał był "galernik". No to jest krótko, zwięźle i treściwie: Oto prace kobiety, młodej, eleganckiej, wykształconej i utalentowanej, która przyjęła zaproszenie galerii, prezentuje w niej swoją sztukę. Interesującą, ciekawą, dobrą...
Autorka prac oprotestuje z pewnością początek, zwłaszcza owe "oto kobieta". Ale nic z tego, nie ustąpię. Po pierwsze - przecież to nie pejoratywne. W polskim życiu artystycznym, w polskiej sztuce kobiety od dawna odgrywały szczególną rolę, zwracały uwagę subtelnym wyrafinowaniem myśli, nieraz mocną ekspresją artystycznych dokonań, głębokim i finezyjnym wyrażaniem uczuć. A po drugie - ja naprawdę lubię kobiety. Że "młoda i elegancka"? Mój Boże, młodość! Młodość to prawdziwy dar Boga, podobnie jak talent, do czego jeszcze wrócę. A elegancja to nie tylko ubiór, to także sposób bycia, zachowania. To coś, co się ma w sobie, co można rozwinąć, ale czego nauczyć się nie da. Wykształcona i utalentowana - prawda najszczersza. Prace zaprezentowane na wystawie są rzetelne warsztatowo i artystycznie. Wiadomo: bez sprawności technicznej, bez umiejętności przetwarzania koncepcji artystycznych w formę materialną najpiękniejsze nawet pomysły i wzloty byłyby niewiele warte. Technika, warsztat pełni jednak - tak być powinno, i tak jest w tym przypadku - rolę służebną wobec sztuki, sztuki - fotografii, służy obrazowi. Autorka wie o tym doskonale i wiedzę tę potrafi doskonale wykorzystać. Ot choćby taki drobiazg - perfekcyjne posługiwanie się "głębią ostrości" w pracach z cyklu "Panoptikum". Ostrości w tych pracach jest tyle, ile trzeba i tam, gdzie jest potrzebna. Skąd autorka wiedziała, że tak być powinno? To proste - autorka ma intuicję twórczą, ma talent, jest artystką. A oto inny drobiazg: artystka nie posłużyła się przy tworzeniu tych prac komputerem, tak modną ostatnio cyfrową techniką przetwarzania, elektronicznymi sposobami montowania-składania obrazu z części w jedną całość, co z pewnością ułatwiłoby jej zadanie, umożliwiło etapową ocenę wyników. Tak było trudniej, ale prace pozostały bliższe fotografii.To zaś świadczy o rzetelności artysty-człowieka.
Nie umniejszam w żaden sposób wartości i piękna prac z cyklu "Wizje". Bliższy jest mi jednak cykl "Panoptikum". W dobie powszechnego niemal lekceważenia widza, epatowania okrucieństwem i destrukcją, pogardą i tandetą, w obcowaniu z tymi pracami dzieje się coś odwrotnego. To nie widz ogląda prace, to prace "oglądają widza" swoimi czystymi, czasem smutnymi, czasem przerażonymi oczami. Pytają: kim jesteś patrzący nam w oczy człowieku? Kim chcesz być? Kim będziesz? I rzecz oczywista - pytania te stawia autorka. Bo taka jest rola artysty.
Jerzy Lubczyński Jastrzębie Zdrój, w grudniu roku 2000.
Posluchač : Maria Śliwa
Název magisterské práce : "Panoptikum"
Maria Śliwa, posluchačka pátého ročníku ITF SU v Opavě, předkládá jako svou závěrečnou magisterskou práci soubor deseti barevných fotografií s názvem "Panoptikum". Tento projekt vzniká od roku 1997. Filozofické úvahy autorky o mezích żivota a smrti, mládí a stáří a vztahu mezi mużem a żenou jsou tématem a obsahem tohoto konceptu.
Konečnému tvaru předcházely dílčí etapy snímání. Tváře starých lidí v domově seniorů a tváře náhodně objevených lidí v ulicích města. Tyto přípravné fotografie autorka snímá ateliérově s vymaskováním těla a prostředí do černé. Marie Śliwa fotografuje tváře bez stylizace a záměru psychologického vystiżení portrétovaných. Jso to jakési objektivní záznamy tváří bez výrazu, dívajících se téměř vżdy do objektivu. Stejná velikost a umístění světel v očích jen podtrhuje záměrnou monotónost nasnímání. Můżou to být také loutky.
Princip vzájemných odrazů je formálním těżistěm práce. Jiż v roce 1995 autorka v sérii zátisích vyużívá odraz objektů v zrcadlech. Tentokrát je odraznou plochou sama lesklá fotografie. Úhel nasnímání a blízkost odráżejících se fotografií při finálním fotografování vytváří konečný obraz. Výrazná barevnost, kontrasty barev, obarvování, deformace tváří, střídání detailů s celky, vytváří expresivní charakter. Soubor působí neskutečně, panoptikálně. Tyto polyekránové koláże by byly jistě dobře vyużitelné ve scénografii a výstavnictvi. Soubor má jednotný charakter, je velmi působivý a je řesen netradiční formou. Navrhuji hodnotit výborně.
Vedoucí práce: Mgr Pavel Mára
Filozoficko-přírodovědecká fakulta Slezské univerzity Institut tvůrči fotografie.
Praha 28 . 9 . 1999
Powrót na okładkę
